Με τον Νόμο 4604/2019 για την «Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων» και την «καταπολέμηση της έμφυλης βίας», θεσμοθετήθηκε και το πλαίσιο άσκησης πολιτικής για την Αυτοδιοίκηση, προς διαμόρφωση εκ μέρους της ενός Τοπικού Σχεδίου Δράσης για την αντιμετώπιση των έμφυλων διακρίσεων και την ισότητα των φύλων. Τα φύλα φυσικά είναι δύο, άνδρας και γυναίκα. Τα περί «κοινωνικών φύλων» και άλλες τέτοιες ανοησίες που φτάνουν να μιλούν για 60 τόσα φύλα (!), για μας δεν είναι αποδεκτά. Το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του προφανώς και δεν μας αφορά, ούτε φυσικά και μπορεί να γίνει ανεκτό το να το προβάλλει και να το διατυμπανίζει με εκδηλώσεις δημόσιες που τυγχάνουν μάλιστα της στήριξης της πολιτείας, της αυτοδιοίκησης κ.λπ.
Τα λέμε αυτά, γιατί σε πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκε το «Τοπικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων και την Άρση των Έμφυλων Διακρίσεων». Σε αυτό δεν υπάρχει απλώς μέριμνα για την εξάλειψη διακρίσεων μεταξύ των δύο φύλων, αλλά γίνεται σαφής αναφορά σε κοινωνικές ομάδες που εκπροσωπούν και διακηρύσσουν συγκεκριμένες σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, που δεν πρέπει να απολάβουν των όποιων πλεονεκτημάτων προβλέπει αυτό το σχέδιο δράσης. Και αυτό, διότι απλώς, δεν αποτελούν φύλα.
Συγκεκριμένα, διαβάζουμε: «Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, πέρα από την στήριξη του Thessaloniki Pride, οφείλει να αναπτύξει κάποια δέσμη μέτρων ή ένα ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης για την υποστήριξη και κοινωνική ενδυνάμωσή τους, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη ενός LGBTQI+ / ΛΟΑΤΚI+ ενταξιακού περιβάλλοντος για την διασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής όλων στο Δήμο. Δράσεις/μέτρα: Η ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την προώθηση του διαλόγου για LGBTQI+ θέματα με οργάνωση δράσεων ενημέρωσης /ευαισθητοποίησης (ημερίδες, καμπάνιες, Φεστιβάλ LGBTQI+ ταινιών, «Ζωντανή Βιβλιοθήκη» με LGBTQI+, εκδόσεις ενημερωτικών φυλλαδίων) και προώθηση της δικτύωσης. Συμμετοχή ως φορέα συνδιοργάνωσης του Thessaloniki Pride».
Αξίζει να επισημάνουμε εδώ, ότι τα άτομα αυτά αυτοπροσδιορίζονται ως διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού. Προσανατολισμός όμως σημαίνει «στρέφομαι προς την ανατολή». Οτιδήποτε άλλο, οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση αν ακολουθήσει κανείς, είναι απλά αποπροσανατολισμένος! Καθήκον λοιπόν μιας κοινωνίας, αλλά πρωτίστως των θεσμικών φορέων της, είναι όχι η εξίσωση των αποπροσανατολισμένων με όσους ακολουθούν ορθή πορεία, αλλά να κάνει τα πάντα για να προστατεύσει τα παιδιά μας και όσους θέλουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.
Κάθε λογικός άνθρωπος θα ήθελε να είναι άλλες οι προτεραιότητες και τα πρότυπα μιας κοινωνίας που σέβεται μεν την όποια ιδιαιτερότητα, αλλά παράλληλα έχει την απαίτηση αυτή να προβάλλεται ως ιδιαιτερότητα, ως παρέκκλιση και όχι ως κανόνας. Στην εποχή μας, δυστυχώς, συγχέονται (σκοπίμως κατά την άποψή μας) οι έννοιες των ατομικών σεξουαλικών προτιμήσεων και των καθολικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σήμερα υπάρχει μια διάχυτη και ποικιλότροπη προπαγάνδα υπέρ των μη παραδοσιακών σχέσεων, στο διαδίκτυο, σε διαφημίσεις, βιβλία και ταινίες, αλλά ακόμη δυστυχώς και σε επίπεδο πολιτείας, φτάνοντας ακόμη και σε επίπεδο ανώτατης πολιτειακής ηγεσίας, όπου εκθειάζονται ενώπιον παιδιών του νηπιαγωγείου πρότυπα όπως τα ... άφυλα αρκουδάκια! Όταν υπάρχουν ακόμη και πληροφορίες σε εφήβους για χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου στο Διαδίκτυο, στα μέσα ενημέρωσης και σε βιβλία, οπτικοακουστικές υπηρεσίες, ταινίες και διαφημίσεις, τότε μήπως κάποιοι θα πρέπει επιτέλους να αναλογιστούν, τι ακριβώς πρότυπα προωθούν και στηρίζουν; Το λέμε, γιατί τα κλάματα για περιπτώσεις παιδεραστίας και κάθε φύσεως χυδαίας σεξουαλικής εγκληματικότητας, για την σήψη και την παρακμή της κοινωνίας μας, πολλές φορές φαντάζουν ως κροκοδείλια.