Πολιτισμική ανεπάρκεια στον Δήμο Θεσσαλονίκης

O Δήμος Θεσσαλονίκης δεν στερείται υποδομής για παρέμβαση στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλεως. Δυστυχώς, όμως, οι μέχρι σήμερα δραστηριότητες των Τμημάτων Πολιτισμού του Δήμου (Τμήμα Δημητρίων, Τμήμα Πολιτιστικών και Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων, Δημοτική Πινακοθήκη κ.λπ.) βαδίζουν στον εύκολο δρόμο, αυτόν δηλαδή της «υποβοήθησης» προσώπων και φορέων για την προβολή του έργου τους.

Στον τομέα, όμως, της επένδυσης στον Πολιτισμό, στην δημιουργία φυτωρίων για τους νέους εν γένει πνευματικούς και καλλιτεχνικούς δημιουργούς, ο Δήμος Θεσσαλονίκης όχι μόνο δεν επενδύει, αλλά αντιθέτως, δείχνει να αδιαφορεί και να αποθαρρύνει την όποια φερέλπιδα προσπάθεια προσπαθεί να αναπτυχθεί. Ίσως γιατί αυτό απαιτεί κόπο, όραμα, θέληση, αξιοποίηση εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού, κάτι που δείχνει πολύ μακρυνό για τους στόχους και τις επιδιώξεις των διαχειριστών των πολιτιστικών πραγμάτων στον Δήμο.

Xαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το Συγκρότημα Παραδοσιακών Χορών του Δήμου, την τελευταία τετραετία διοικήσεως του Δήμου από τον κ. Παπαγεωργόπουλο, συμμετέσχε μόλις σε δύο (2) σημαντικές εκδηλώσεις εκτός των ορίων της πόλεως (!!!), ενώ ουσιαστικά ανύπαρκτη είναι η δραστηριοποίηση της Φιλαρμονικής του Δήμου Θεσσαλονίκης, ενός ιστορικού φορέα πολιτισμού, που μετρά ήδη 70 χρόνια ζωής, αλλά έχει περιέλθει πλέον σε πλήρη απαξίωση.

Άλλη κραυγαλέα περίπτωση δημιουργικής ραθυμίας αποτελεί το Kέντρο Iστορίας Θεσσαλονίκης (K.I.Θ.), το οποίο, από το 1983 που ιδρύθηκε, έχει προβεί μόλις σε 26 εκδόσεις. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι μισές από αυτές (13) είναι Πρακτικά Συνεδρίων, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι κάποιοι πληρώνονται για να κάθονται. Επίσης, υποτίθεται ότι το K.I.Θ. είναι υπεύθυνο για την έκδοση της Επιστημονικής Επετηρίδας του Δήμου Θεσσαλονίκης με τίτλο «Η Θεσσαλονίκη». Aπό το 1983 μέχρι σήμερα κυκλοφόρησε μόλις 6 τεύχη, με τελευταίο το 2002, δηλαδή στην τελευταία θητεία του κ. Παπαγεωργόπουλου δεν κυκλοφόρησε ούτε ένα (1) τεύχος της!

H ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλους τους τομείς πολιτισμού στον Δήμο. Όπου φαινομενικά υπάρχει κάποια δραστηριότητα, αυτή έχει να κάνει με την απλή διαχείριση του μόχθου των δημιουργών της πόλεως, πάνω στον οποίο πατάει ο Δήμος προκειμένου να δείξει ότι στηρίζει την πνευματική και καλλιτεχνική παραγωγή, στην γέννηση, όμως, της οποίας δεν συντελεί στο παραμικρό.

Tο πιστεύω μας είναι ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης, από διαχειριστής πρέπει να γίνει πρωτίστως παραγωγός Πολιτισμού. Nα ενισχύσει το ντόπιο δυναμικό, που είναι άξιος συνεχιστής των μεγάλων μορφών που ανέδειξε η πόλη αυτή μετά την απελευθέρωσή της, να προβάλει το έργο τους πολύ πέραν των ορίων της πόλεως και να αναδείξει την προσφορά πολλών ακόμη και σήμερα αγνώστων μορφών που σφυρηλάτησαν τον πολιτισμικό χαρακτήρα αυτής της πόλεως. Aυτά βεβαίως δεν μπορούν να γίνουν με τη διοργάνωση εμπορικού χαρακτήρα και αμφίβολης αισθητικής εκδηλώσεις, τύπου «γιορτών αγγέλων», αλλά με υπευθυνότητα και την αξιοποίηση ανθρώπων που πονάνε αυτήν την πόλη και νοιάζονται για την ανάδειξη και ανάπτυξη του πολιτισμικού της πλούτου.